จากสภาพป่าบ้านห้วยหินลาดในเป็นสภาพป่าสมบูรณ์เป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศน์ที่หลากหลายและเป็นแหล่งต้นน้ำแม่ลาวที่ไหลลงสู่แม่น้ำโขง ชุมชนหินลาดในมีวิถีชีวิตและวัฒนธรรมประเพณีที่มีความผูกพันกับป่าที่สืบทอดจากบรรพบุรุษ  ทำให้การจัดการทรัพยากรป่ามีความเคารพต่อวิถีธรรมชาติ  เน้นความสมดุลธรรมชาติที่อย่างยั่งยืน ต่อมาในช่วงปี  พ.ศ.๒๕๒๙–๒๕๓๑ ได้มีการสัมปทานป่าไม้  ทำให้ต้นไม้ใหญ่ ๆ  ของชุมชนได้ถูกตัดไปหลายต้น  ซึ่งเป็นการหลบหลู่ความเชื่อและความรู้สึกของชุมชนเป็นอย่างมาก ทำให้การต่อสู้เพื่อรักษาผืนป่าในขณะนั้น  เป็นการขอร้องไม่ให้ตัดไม้ในพื้นที่รัศมีหมู่บ้านแต่ไม่เป็นผล    จนกระทั่งได้มีการประกาศยกเลิกการสัมปทานป่าไม้  เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๐  ชุมชนบ้านห้วยหินลาดในยังคงเผชิญกับกฎหมายป่าไม้ที่ไม่เป็นธรรม กล่าวคือตอนประกาศพื้นที่เขตป่าสงวนไม่มีการลงพื้นทีดูว่ามีชุมชนอาศัยอยู่ก่อนหน้านั้นหรือไม่ จึงเกิดการเรียกร้องและทำความเข้าใจกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องแต่ยังไม่ได้รับการแก้ไข  ทำให้การดำรงวิถีชีวิตที่ขาดความมั่นใจในที่ดินทำกินและที่อยู่อาศัย   ทำให้ต้องออกไปต่อสู้เรียกร้องให้รัฐบาลเข้ามาแก้ไขปัญหา   เรื่องป่าไม้และที่ดินร่วมกันกับเครือข่ายเกษตรกรภาคเหนือ(คกน.) ในช่วงวันที่  ๑๖ ธันวาคม  ๒๕๓๙ ซึ่งได้ทราบข่าวจากสถานีวิทยุกระจายเสียง  พากษ์ภาษา ปกาเกอญอ  และไปร่วมเรียกร้องร่วมกับสมัชชาคนจนที่หน้าทำเนียบรัฐบาล   จำนวน ๙๙ วัน  ซึ่งมีมติครม.ของรัฐบาลที่จะนำไปสู่การแก้ไขปัญหาในแนวทางปฏิบัติก็ยังไม่ชัดเจนในขณะนี้ จากการที่ชุมชนได้มีการจัดการทรัพยากร  ตามประเพณีไนช่วงแรกซึ่งเป็นการจัดการตามความเชื่อและการเคารพต่อธรรมชาติ  ซึ่งได้เริ่มพัฒนากฎระเบียบชุมชน